Pürüzlü Kaldırım Taşları Üzerine

fırtınasız koylarım yok henüz benim ve sığınılacak bir liman da değilim enikonu.
ki biriktirdiğim çok esinti var, saydam sessizlikler coğrafyasında.
hiçbiri yağmur getirmeyecek, biliyorum ve hiçbir ten bu kadar asfalt olmayacak.
yalnız birkaç kelime kalacak yeryüzüne ait sayılan, söyleyeni belli değil, duyanı bir muamma, anlayanı desem zaten, onu hiç katma hesaba.
herhangi bir dönemeçte kalacak yine sıradan bir yolcu, - ki sıradan olan yolculuktur aslında, her yolcu biraz da gizem götürür yanında -
sonra bir gemi görünecek son suların sonsuzluğunda,
İçinde kim vardır bilinmeyecek.
bu noktadan sonra zaten içindekiler değil, geminin kendisi önem arz edecek.
deniz bile hırçın, duyduğu sözlerden.
kıyıya vuran her dalganın bir sebebi var aslında, duyduğu bir kelime yeterlidir denizi kızdırmaya.
gök desem, o bile kararıyor gün sonlarında.
güneş bile terk ediyorken gündüzü, gece yaşamama şaşmamalı.
biliyorum, gideceksin, gitmelisin yine.
bir nota kalacak senden yine geriye.
sigaramın dumanı, gözlerinin neminde ve bir yolculuk kalacak sana armağan,
gittiğin yollar, sesinin sürgününde.