Pür Şiiri - Hüseyin Avni Güllü

Yaz kış yeşil yapraklar
Ama dibi kurumuş pür dolu
Üstte canlılık maskesi
Her daim dik görüntü kuvvetli
Kimse bilmesin ister kederini
Gizli hüzünler görünmeyen katta
Pür ateşe hazır duygular
Bir o kadar narin
Çıt desen kırılır ilişkiler
Ama hakimsen yanmaya hazır
Yeni başlamış bir ilişki gibidir pür
Yıllanmış gövdede
Kat kat kabuk
Tecrübe midir üst üste dizilen
Yoksa dışa atılan hüzünler midir?
İçten dışa taze bayat
İçten dışa yeni eski
Gölgen alaca mıdır ey çam
Ne tam güneş ne gölge
Aslında anlatır dünyaya
Ak yok kara yok tam
Her ak karasızlık kadar ak
Her kara aksızlık kadar kara
Her ak biraz kara
Her kara biraz ak