Mukadderat Şiiri - Hüseyin Avni Güllü

Salıverilmiş keklikler gibi
Her gece insanlar uçurulur sokaklara
Karanlığın aydınlığa değen ucunda
Bir lokma sevda için eş aramaya
Bir yıldıza ad vermeye
Bir saç ağartmaya aç ben
Gözlerimin yorgunluğunu
Serperken yollara
Sözlerle dövülmemiş hisler veren
Bir bakış fark ettim
Yolumu şaşırtıp içime yürüten

İç içe sırları bir sırla örten gönlüne
Gözlerine fer veren özüne
Güneşin tonundan sakındığı rengine
Hasılı ne varsa sana dair
Tan yerini söken ışıltısıyla yüklediğin nazarında
Bakışın güneşim oldu rastlaştık

Dudaklara süzülerek gelen
Kelimelerin hakimiyse zihinler
Gönüller duyguların hükümdarıdır
Sorgusuz sualsiz
Sağanak sağanak
Bakışlara hükmeden
Kalbi delip ruha üfleyen

Akıl hep yüklü anlamlara gebe
Sever takıntılarla oynamayı
Bakışların vardı senin
Gecelerimi örttüğüm
Aklıma mukayet
Düşünceye büründüğüm

Bir şehir karanlığımda
Zihnimi açıp gönlümü çalan
Bir bakış oldu yorgunluğumu alan
Bulamadığım yolları ararken çizdiğim yollar
Tan yerinin gölgesinde solan yıllar
Bir ışıltıya bel bağladım
Mukadderat işte
Görmüş bulundum