Pinokyo Şiiri - Tarkan Erol

Karşı kaldırımda kırmızı pamuk eldivenli minik kız çocuğu,
Elleri kelepçeli, bir elinde ağzına bulaştırdığı pamuk şekeri,
Bir elinde ben, gebetto ustanın tahtadan sevimli bebeği,
Güz ortasında yorgun düşmüş güneş, bir olmuş kendisi ve gölgesi,
Başı eğik bükle bükle saçları hüzünlü Eylül rengi,
Siyah-beyaz eski bir duvara yaslamış geleceğini,
iri yeşil gözlerinden damladığında tuzlu deniz,
Rüzgara seslendim.
Bir kere esti rüzgar, yeşilendi siyah beyaz eski duvar,
Bir daha esti rüzgar, Mevsimin rengi artık Ekim di.
Son kere esti rüzgar, kırmızı pamuk eldivenli minik kız artık serbesti,
Bir elinde ben bir elinde pamuk şekeri