Piknik fotoğrafı Şiiri - Cevat Çeştepe

Yarın bütün mahalle toplanıp pikniğe gideceğiz…
Gece penceremi açık bıraktım… Yarın için komşu evlerde hazırlanan bütün yemeklerin kokusu penceremden içeri doluyor…. Buna buz gibi anason kokusu da dahil… Heyecanım., yüreğimin etrafında şenlik halkası… Yarın bütün mahalle toplanıp pikniğe gideceğiz…
Gözüme uyku girmiyor…
. ,
Sabah oluyor…
Kapımızın önünde duran kamyonetin kasası kadınlı-erkekli-çoluk-çocuk piknik yolcuları ile tıka-basa… Herkesin elinde akşamdan hazırlanmış yemeklerle dolu tencereler., içi çatal-kaşık-bardakların olduğu kaplar var… İçki şişeleri de kırılmasın diye güvenli bir yerde... Ekmeği yoldaki fırından alacağımız söyleniyor… Kimin aklına gelmişse bir de ayaklı fotoğraf makinesi önceden getirilip korunmaya alınmış., dimdik duruyor kasanın bir köşesinde…
Şoför başını camdan çıkarıp sesleniyor …: Hazır mıyız...?
Herkes bir ağızdan hazırız-tamam diye seslenirken ben de sıkıştığım yerde içimden (hazırız) diyorum ve kamyonet hareket ederken başımı kaldırıp evimize., pencereme bakıyorum…
Ve o an benimle göz göze geliyorum…
. . ,
Piknik yolcuları içindeki ‘benle’ beraber homurtulu motor sesini de yanına alıp gözden kaybolunca camı kapatıp akşamdan kalmalar eksik kalmasın diye masamın başına oturuyorum… Uzaktan kumandanın çok aç-kapa yapmaktan üzerindeki işaret silinmiş düğmesine basıyorum… Birkaç dakika gözlerim kapalı-kulaklarım açık haberleri dinliyorum… Birden içimi yeni ve çok ateşli bir küfür bulmanın heyecanı kaplıyor… O küfürle beraber uzaktan kumandanın kapat düğmesine sert bir yumruk indirip duvara fırlatıyorum… Duvar yıkılıyor…
. . .
Ve yıkılan duvarın yıkıntıları arasından bir ses doluyor odamın içine
---Komşular., haydi şöyle bir araya toplanalım da bir de fotoğrafımız olsun hep beraber… Hah şöyle., biraz daha sıklaşalım… Tamam … Çekiyorumm., çekiyorummm., çektimmmm…
.
.
Cevat Çeştepe- 2025