Giriş,
Gelişme,
Sevişme.
Bırak şimdi komodinin üzerindeki parayı,
Konumuz aşk...
Batan gemiyi önce fareler terk eder sebastian...
"Korkak Fareler"
Kötü biriyim çünkü;
Etrafta cehenneme gidecek onca günahkar varken, cennette de yalnız kalmaktan korkuyorum...
Boyalı civcivlerle kandırdığınız küçük kızlarınızın.
İnsan görünümlü, hayvanlarla olmasını çok görmemeli...
Göçebe bir aşk sendeki, kasıklardan kasıklara.
Ardında bıraktığın her kalp de geçmişteki aşkların ölü iniltileri.
Bu hayatta orospuların tenleri cömert, ancak sevgileri kısırdır.
Eğer sevdiğim kadar sevemezsen, tenime ucuz gelirsin...
Peyami Beyoğlu
Kırıldıkça yeniden yeşeriyor dalları,
Daha güçlü,
çok daha tutkulu sarıyor bedenimi...
Gündüzün, gecenin, aşkın, umudun,
Ömrün bile bir sonu varken.
Bu yalnızlık son noktayı hiç koymuyor...
Acı veren ayrılığın kendisi değil,
Geleceğe dair kurduğumuz umutların kırılması.
Her gelen gün bavulunda yıkılmış hayaller taşırken,
Nasıl iyileşir ki insan?
Neden bitti diye düşünüp,
Kendinde suç aramana gerek yok.
Sanki geceyi çağırmasan gelmeyecek mi?
Ama üzülmede;
Zamanı gelince güneş nasılsa doğacak.
Gelmeyeceksin biliyorum.
Artık aynı yastığa baş koyduğumuz hayaller yok.
Ama aynı kıbleye bakan mezarımız olacak.
Ne mutlu...
Senden önce;
Küçük bir valize sığdırılmış basit bir hayattı benimkisi.
Oysa şimdi aldığım nefes,
Ömrüme eklenen her an bile aşk belirtisi.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!