Peşinsıra döner dünya Şiiri - Kağan İşçen

kısraklar yorgunu kalbimde

yorgun tadıyla ömrüm sana kurar her gün saatini

peşinsıra döner dünya

ayrılık semtimde hep kısrakların yorgunluğu

doludizgin sevdim dizginsiz bir bakışla

dur durak bilmeden serin bir ölümle

kolay ölümleri aşktan öğrendim ey ömrüm

sen de söyle bu türküyü

zor yaşamaklarda devransız bir sabırda

sabrımı sınadım aykırı güncelliğinde
çiğ tanesi duyarlığının

otlara dokunmak istedim defalarca kan akıtıcı iç yanığı

anladım öleceğimi bir daha ömrüm affet bu defa da aşkın güncelliği bu

sırdaşım ol gene iç beni şımart ölümünle çocuklaştır

genç acılarımın lokmanı sensin ömrüme devasız aşkınla

kısraklar yorgunu kalbimde ayrılık saman alevi

ayrılık da değil ayrılığa alışmaktır zor olan

derman güzelliğinle açıl gözbebeklerimde
gökyüzüne fer olsun
bitirdiğim aşklar tüketmeden ömrümü

çiçeklenişi bahar dallarının

yağmurlarını bekledik işte nöbetleşe bir aşkın

sismik bir kargaşa sonrası yalnızlığını

lodos yalımları öpsün artık hüznün esmer alnını

biz eser ama geçmezdik bizden sonra da tufandı yer gök

aşk tanrısız bir evrendi

çaldık onu mevsimlerin göğermişliğinden

sıradışı ölmek zorunluluğu şimdi şairlik

gecenin başlamamışlığıyla

hem de kol kola an be an

engin dinginliğinde dizelerimin

evet benim dizelerimin

aşk bu kalbim bentlerini yık

gereksiz atışların artık

yırt ellerim bu şiiri

yak kuralı yasayı

yırt bu şiiri tüm şiirleri

aşk bu kalbim

sımsıkı ölmek lazım

gülümser gibi

hasta pencerene doluşması gibi baharın

bilinçli yalnızlık gibi

kalbim kaldır at bu şiiri

aşk sadece aşktır

aşk sadece kendisidir

biz şimdi kimsesizliğe özenme yorgunu

biz şimdi yurtsuzluğa düşkün birer serçe