Peri Şiiri - Müyesser Doğan

Gecenin nazarı delik deşik ediyor uykularımı,
Bir Kurt sürüsü sarmış ,
rüyalarım da kuru otların üstünü.
Alnından vururum iki soysuz adamın.
Mapusa attılar korkularımla beni aynı koğuşa.
Oluk oluk kızıl terle uyanır,
tekrar dalarım kurumuş denizlerin çölüne.
Nefesim bir önceki nefesime prangalanmış.
Ardı ardına çığlıkları yutup doyuyor karnım.
Kem gözlü lohusa kadınlar,
Kabuslarımı büyütüyor birer, ikişer.
Bir mavi gözlü peri beliriyor ,
ötedeki kuşların derme çatma yuvasından.
Elini tutarsam,
beni güneşin göğsüne götürüp uyutacak .
Sesinin tellerine tutunuyorum bakışlarımla.
Şarkısını içiyorum yudum yudum,
Cennetten bir turkuaz şarap gibi.
Gümüş kesesinden,
Bir dilim düş, bir parça öyküsünden çıkarıyor.
Anlattıkça,
Miraca yükseliyoruz yılgın toy kısraklarla.
Sis, karanlığın efsunlu gelininin duvağı,
Dağların yüzünü nazlı kınalarla boyuyor.
Kıyamdaki yıldızlarla selamlaşırız.
Cem olmuşlar ayın armonilerinin kıyılarında.
Semah dönen samanyolun da iki yoldaş,
Dönüş yollarını ezberleyerek ,koşuyor ,
tebessümlerimizi azık ediyoruz azar azar.
Keşfedilmemiş dillerle şiirler okuyor bana.
Yüzünün nurunda şahı oturuyor hecelerin.
Bir çift bakırdan alyans çıkarıyor,
Bir gök taşı cebinden...
Ak ellerine dolanıyor papatyadan örülü bilezikler.
Mağrur bir gülüşü ,
simâsına çiziyor kudret kalemi.
Bir iç çekişimin, dehşetiyle gözlerimi açıyorum
Gözlerimi onun gözlerinde bırakıp
Avucumun yumrularına gömüyorum başımı.
Kirpiklerimde iki damladan iki mezar taşı.
Ezberlediğimiz yollara çağır beni.
Yeniden şiirler oku bana.
Yeniden...
Şiirler... Deniz gözlü Peri kızı