Yer Paris, yıl hatırımda kalabilecek kadar yakın.
Erişilemeyecek kadar yükseklerdeyim,
fakat şehire basabilecek kadar ingin.
Evler, arabalar, insanlar,
sanki ben başka bir alemdeyim,
dünya baska bir alemde.
Göçüp gidenlerinde,
mezar taslarınında manzarası ugruna ölünmüşlüğe bakar.
Burası Paris,
burası yüksek,
şehir beni izler,
ben şehri.
Ama kimse bilmez aklımdan neler gelip geçer...
Nehir neleri görerek akar...
Burası Paris, bir nehir gibi geçtim taa içinden...
Kayıt Tarihi : 24.11.2004 09:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Funda Sağ](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/11/24/paris-3.jpg)
Aklına ilk geldiği anda elbette not alacaksın ama daha sonra dingin bir kafayla bunların üzerine çalışman gerek... İçindeki yalnızlığı biraz daha büyüterek..
Sevgiler
şehir beni izler,
ben şehri.
Ama kimse bilmez
_______aklımdan geçenleri...
Burası Paris, bir nehir gibi geçtim
__________taa içinden..
Tebrikler
Öner kaçıran
TÜM YORUMLAR (2)