Papatyaları Bana Sevdiren Adam

Hazana dönmüş yüreğimi,
Bahara döndürensin sen.
Gülmeye müebbet yemiş yüzümü,
Gülüşüyle muaf edensin sen.

Aşka olan inancımı yitirdiğimde,
Aşka olan inancımın sebebisin sen.
Karanlık dünyama, gözleri ile doğan,
Dünyamın aydınlığına sebepsin sen.
Üşüdüğünde yüreğimi,
Soğuduğunda kalbimi,
Özlediğinde tenimi,
Hayali ile ısıtansin sen.
Yalnızlığıma yalnızlığı ile gelen,
Yalnızlığımı unutturan sebepsin sen.

Param parça etten kalbimi,
Sözleriyle saran, gülüşüyle iyileştirensin sen.
Nemli gözlerimin durulmasını,
Ağrıyan kalbimin acısını,
Aşkı ile,sevdası ile dindirensin sen.
Söz olup dilime düşen,
Şiir olup dilime dolaşan ,
Şair olmamın sebebisin sen.

Kederden dolmuş yüreğimi,
Sesi ile dağıtan,
Gülüşü ile unutturansin sen.
Solduğunda kırlarda papatyalar,
Bahar esintisi kokunla,
Papatyaya olan sevdamın sebebisin sen.