Aklanmış yere düşen kar yerinde
Turna tüyü gibi özgür ülküsünde
Boğuk boğuk
Suskun
Tek kalan yeni doğan enik aslan parçası
Umut süren can götüren
Yıllar beni sevmedi
Ben yıllardan habersiz.
Acılarım maratonda nefes nefese
Sevdiklerim o yanda
Aradığım çok
Yanıt yok
Güneş parlıyor titrek titrek
Korkuyor sanırım bilgisi eksik
Karlar eriyor sel su olacak
Kimi sevinecek kimi korkacak
Tutmuyor uyku kelek gidiyor
Boğulur içimde dertler hüzünler
İçimdeki aşkım gençleşir büyür
Aklım düşünceler ululaşırlar
Neredeyse yeniden doğacaklar
Neşeden sevinçten mi uçacağım
Candan edercesine ettiler ustan
Diktiler ocağıma incirin ağacını
Kökten yıktılar ocağımı sandılar
Sızlayan donmuş kanı yediler
Umutsuz elleri zayıflayan bedeni
Yaşayamadık sevilerimizi korkuyorduk
Hep aynı ses
Kir kokan karanlık
Karanlığa direnmiş gözler kökleşir
Ne mi düşünürüz sevda mı aşk mı
Nerde benim sevgilerim
Bayındır barajının sakin duruşunda mı?
Gülüşlerinde mi eylenen insanların
Namelerinde mi türkülerin
Cızır cızır kızaran kızıl etlerde mi?
Yığıldılar başıma gece yeniden
Sordular bilmeyince geçmişlerden
Kızdı vurdular tokadı yanaktan
Gidin dedim gitmediler yanımdan
Hırs bastı adamcağızları hınçla
Anasını avradını deyip sövmeden
Sessiz bıraktılar çıkarlarından
Seçenek bırakmadan
Sormadan halini nedenini
Helalleşmeden sevdikleriyle
Doldurdu kurşunları hayin planlar için
Katlanamam hatır ile yalana
Gözlerimi yumamadım talana
Durmadan akar gider damarımda
Vatan için çıksa canım yolunda
Yalanı gerçek gibi sundular
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!