Şimdi gül!
Gül ki bütün güller hasetinden solsun.
Al beni her şeyimle bu gece, sana müsaade..
Tepe tepe kullan kalbimi,
Benliğim de senin olsun.
Eline tümden verdiğim dizginlerimle,
Erkek siyahtı,
Kadınsa beyaz
Aşk kıpkırmızı
Damladı yüreklerine
Siyaha bir şey olmadı
-yine-
Gözlerindi belki de
Kör dünyama ışığı veren..
Ve görmeyi bilmeyen ben,
Tüm evreni sığdırdım gözlerine bir günde
Gözlerini kainat, gözlerini hayat sandım da;
İlk defa
Bir bülbül bir gonca gül
Baharda buluştular
Aşkı şakıdı bülbül
Sevdaya bulaştılar
Güzelleşti, açtı gül
Yağmurlar yağar anam, çölleşmiş yüreğime
Kuraklığı bilmeyen şefkatli gözlerinden
Mehtaplar doğar anam, kuzguni gecelere
Dualarla yakaran imanlı ellerinden
Ben askerim korkmayın, himayemizde vatan
Ben burada sürgünüm
Ya sen ne hallerdesin?
Her şeyimi aldılar yar,
Bir sen hala bendesin.
Beceremediler yar
Yürekten çıkarmayı;
O sıradan, boş bakan, siyah donuk gözlerin
Dünyamı karartacak özelliği mi vardı?
Zaman silip de geçmiş simandan duyguları
O sert esmer yüzünün güzelliği mi vardı?
Kimsin, nesin, nerelisin bilmeden
Ben senin
Gözlerini sevdim, gözlerini
Hani o alıp götüren
Ta uzak diyarlara..
Daldıran hülyalara
Yine, apansız uyandıran gözlerini..
Yorgundu ellerim
Günbatımıyla kaybolup gitmiş dileklerden
Arsızdı sabırsızdı aşağılık kaldırımlardaki düşkünler
Dört gözle tepetaklak düşüşümü beklemekten
Yok; anlatılamaz sözle
Yorgundur ellerim
Ey yar yanılıp da bu aşkı fani sanma,
Gidersem sonsuzluğa bizi de götürürüm.
Sevgilim ölümsüz olmamız mıdır dileğin?
Dert etme, tek vuslat için ölümü öldürürüm.
Çok mu ağlattı hayat? Tüm geçmişi çöpe at;
Ben o nurdan yüzünü bir ömür güldürürüm.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!