Orda ölenlerden birisi
Evladına öfkeyle el kaldırırken...
Bitti hayatı
Yalnız bırakılmış koca kadın
Herşeyi düzeltip öyle gitti
Elini tutmadan daldığım uykular tutar geceyi
Gamzenin gülşeninde ecelkâr olur can
Gözlerime batar kirpiğinden
Nihayetsiz bir aşk!
Yaralar derlerim umutlarıma ordan
Gölgeler içip asıllar hasıl eden yar!
Hayatta hep korktuğu şeyler ile sınanır insan.
İnsanlığın girdiği durumlar ne çoktur dimi.
Başarı- başarısızlık,
Sevilmek- sevgisizlik,
Aşk-İhanet,
Para ve yoksulluk,
Ne çok anı var
Artık bahsi bile geçmeyen
Çıktığım yollar kayıp
Islandıgım yağmurlar...
Çekmiş elini yüzünü
Yağmurun altında biri, şemsiyesiz dikilip
Islandı iliklerine dek
Görenler deli der
Yedi iklim gülen yüzünde
Ne bir zerre üşüme
Ne de bir bakış etrafına
Kendine acırken
Ağaç oldu
Kendi toprağında sımsıkı
Güneşine sarıldı
Yağmuruna yaslandı
Dallarında bedelsiz evler
Bir hissin var
Kanatlarında meleklerin
Sevdalı gibi ama değil
Yorulmuş mu nedir
Düşünmüyor sanki
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!