Konuşmuyoruz şimdi...
Tükendi tümceler...
Tükendi ölü kadınlığım...
Yaşamak doksan artık ruhumdan,
Yaşamak diye bir şey var mıydı hatırlamıyorum inan...
Konuşmuyoruz şimdi...
Tükendi tümceler...
Yaşamak doksan artık ruhumdan, simdi ölebiliriz.
Daha fazla taşıyamayacak bu nemi gözlerim,
Bırakacağım göz pınarlarımın yamaçlarından...
Yüreğimdeki çarpık kentleşmeye daha fazla dayanamayacağım inan!
Kuşbakışı bak hadi yüreğime.
Ayrılıklarımızdan oluşan bir harita çiz ortasına.
Göreceksin kuşbakışı baksan içime her yer sen.
Tek kişilik bir hiçlik her köşem.
Her zerremde senden oluşan milim milim çarpık kentleşmem.
Benim şehirleşmemden medet umma laf-ı güzaf baştan ayağı her tümcem.
Seni öyle seviyorum ki..
Nasıl? Diye sorma işte sana gelirken kendimden uzaklaşırcasına
Seni öyle seviyorum ki etimle tırnağımla sen olurcasına
Seni hiç bilmediğin bir dilde anlatılmaz bir din ile seviyorum
Git gide Mehdileşiyor hasretin..
Merdiven altı şiirler üretim senin için ambalajında " seni seviyorum'lu" küfürler yazan...
Ve sen benim yüreğimden kaçmaya çalışırken öldün bugün.
Miladını yok sayıyorum.
Gidişini hiçten!
Gidişin ile kal diyorum hatıralarımda...
Hiç gitmemişcesine içimden.
Ve sen her şeyi kızıla boyuyordun, gülümsemenle.
Bense mavi'den haz alan bir şizofrendim, hepsi bu!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!