Özlem Ayşe Çiçek Şiirleri - Şair Özlem A ...

Şubattı,
Keskindi yokluğu soğuktan.
Her hecede çatlayan dudaklarıma inat
Sövüyordum bugün yalnızlığa.
Adımı sesinden duymadıkça
Anlam yitiriyordum günden güne..

Kirpiklerimi öpülesi bulacak bir adam gerek bana,

Dudaklarımı kanatası bulacak değil!

Protez vajinan ile ikinci el sevgine söyle,

Bir adam İki bacak arası sevilmez bir gecede!

Eski çok eski zamanlardan kalma
Yabancılaşmayan bir melodi duydun radyoda,
Hemen sesini açtım
Sanki giyiniyordum tüm o eski sesleri
Narin bir saydamlıkla
Ne hoştu radyoda çalan şarkı öyle

Senin duyman için direnişti tüm alfabesi kırık heceler..
Ne duyabiliyordun beni...
Ne görmek caizdi seni..
Sen dili kesilmiş kan rengi üzümlerden şarap esiri..
Okuyabildiğini söyle bari..
Bunca kelime asmasın kendini dar'ağcına..

-sarılmamız gerek aramızdaki bu rutubeti sevmiyorum-

Saat 'Sana Beş var'
Mevsimlerden "Sen"
Tek tek dökülen mavi yapraklarda neyin nesi?
Güz, ebruli bir rüzgarla ayrılıyor mu bizden?

Dudaklarından içerken kan rengi günahı
değmez miydi yanmaya
belki de soysuzdu hissettiklerim sana
sen olmasan da yaşanırdı
sen olmasanda yaşatılırdı
çünkülerle dolu adı aşktı

Böylesine sakarını görmedim ben.
Nasıl da düşüyorsun gözlerimden..

Hiç ölmemiş birine benziyorsunuz bayım!

Oysaki ben hiç yaşamadım...