Özgecan Aslan'a Şiiri - Erdal Karadağ

ÖZGECAN ASLAN'a

Gülün kırmızısıydı günün anlamı kadar
Soldu bir sevgi gününde adı Özge Can
Savunmasız masum bir çiçekti
kendi toprağında yeşeren..

Ateş ocağına düşmüştü yanarken bedeni,
Şubattan beterdi haber ajansları, yürekler kan revan..
Kimin hakkını çaldı bu nazlı yavrucak
sevgiye dair şarkıları çalmaktan başka..
Tecavüz edilsin diye mi doğurdu kadim annesi
Yakılsın diye mi büyüttü koca yürekli babası
Yakından bakması bile hasretken
Kim nasıl söyledi kardeşlerine öldüğünü
üstelik tecavüz edilerek,
yakılarak..

Hangi adalet verecek bu vahşetin cezasını
Giydiği elbiseyi tahrik sayıp suçlayanların vicdandan uzak adaleti mi ?
Hangi insanlık utanacak yanmış bedeninden
Renkli gecelerde bir şarap kadehinde kendini unutan insanlık mı ?
Ah yavrucağım
Kaç baba susmadı seni kızının yerine koyarak
Kaç anne ağıtlar yaktı annenin çığlığını duyumsayarak
Kaç abla, kaç abi kardeşim dedi sana
Kaç amca, hala, dayı, teyze haykırarak ses oldu yokluğuna
Ah be yavrucağım ahh..
Seni yakarak ne çok insan yaktılar bir görseydin de
Gururdan ölürdün o insan yüreğinle..

Bir'din,
Bir kar tanesiydin milyonlar içinde
tutunamayıp gökyüzünde,
düşüp eridin tuzlu kar-anlıklar ülkesinde
Kadersizdin
Ama tek değildin
Fetvalarla çoğaldı benzerlerin,
oh olsun diyen vicdansızların yobaz heveslerinde

Bu aşağılık dünya döndükçe
bu şiir de bitmeyecek,
Senin de adın yazıldı
kara talihinle
kara tarihe.
Kalemiyle vicdanını bir tutan ve
yüreği yananlar
yazıyor seni Özgecan!.

''Utanıp unutmadıysak Üç milliyetçi vatanseverin!
tecavüz edip hunharca katlettiği Özgecan Aslan hepimizin sevgi gününü kutluyor yanmış bedeniyle...''

14 Şubat 2015