Ozan Ağrı Şiirleri - Şair Ozan Ağrı

Eskiden olsa sabrederdim, artık bir kez hevesim kırılınca göz ucuyla bile bakmıyorum.

İnsanlar kitap misalidir, cildine aldanma. Şartlar değişince insanlar da değişir ve bazı insanlar menfaati bitene kadar insandır.

İsteyen istediğine gül bahçesi
de oluyor. Bahanesi çoksa
bil ki sana gönlü yoktur. Sen
kimsenin çölünde çiçek açmak
için beklemek zorunda değilsin.
Yağmurda sensin, toprakta..

İsteyen istediğine gül bahçesi
de oluyor. Bahanesi çoksa
bil ki sana gönlü yoktur. Sen
kimsenin çölünde çiçek açmak
için beklemek zorunda değilsin.
Yağmurda sensin, toprakta..

Yorularak yürüdüğün yollarda
kırılarak büyümeyi öğreniyorsun
ya… Hayatının kırılma noktası
tam da burası oluyor. O günden
sonra kimseye eyvallah
etmiyorsun…

Artık hiç kimseye güvenmek istemeyecek kadar çok insana güvendim.

Sen kimsenin karanlığında ışık
olmak zorunda değilsin, kendi
gökyüzünün yıldızı ol ve
parlamaya devam et…

Kimsenin kimseyi anlamak için çaba göstermediği bir zamanda, "Anlamak ne zarif bir inceliktir, anlaşılmaksa paha biçilmez..."

"Kimseden bir şey beklemediğin zaman gerçekten güçlü olursun. Açmak istediğin her kapının anahtarı sensin. Kendine her şey ol, kimseye kul olma. O zaman hep dik yürürsün.
Ozan Ağrı

Bırakman gerekiyorsa bırak, gitmen gerekiyorsa git, alttan almaman gerekiyorsa alma. "Vazgeçtim" demek her zaman keybetmek değildir.