Oya Özpoyraz Şiirleri - Şair Oya Özpoyraz

Sen yaşantıma girdin gireli herşey ne kadar değişti.
Bir anda gelip hayatımın merkezine yerleştin.
Sensizliği düşünemez oldum.
Oysa seninle ilk karşılaşmamızda, sana nefretle bakmıştım.
İyi günüm de, kötü günüm de, ölüm bizi ayırana kadar bir beraberlik. O zamanlar bunlar bana şaka gibi görünüyordu, belki de birgün senden kurtulacağımı, alıp başımı çekip gidebileceğimi düşünmüştüm.
Nereden bilebilirdim ki! … Şimdiler de bir yerine bir şey olacak, sen beni terk edeceksin diye korku ile yaşıyorum.

Kadın
Uyandı.
Saatin alarmı,
Bastı susturdu.
Doğruldu yatakta.
Birden gözü yanındaki adama ilişti.

Zar zor da olsa yaktı sobayı.
Gözleri yaşarmış, genzi yanmıştı dumandan,
Aslında soba yakacak hava yoktu ya.
Dışarıda güneş pırıl pırıldı, ama bu oturduğu oda, güneş almadığı için buz gibi oluyordu…
Lodos,
sobayı zor yakmasına ve dışarıdaki o güzel havaya neden o lodostu. Mutfakta demlediği çayı sobanın üzerine koydu ve odayı havalandırmak için balkon kapısını açtı.

Şair olmak vardı şimdi
Güzelbahçe'de sabah oluyor,
Anlatmak vardı güneşin Karşıyaka sırtlarından doğuşunu.
Ilık ılık esen sabah melteminin taşıdığı ses ve kokuları,
Denizi, dalgaların hafif hafif kıyıya vuruşunu, balıktan dönen tekneleri, onların üzerinde uçuşan martıların motor sesine karışan çığlıklarını ve o eşsiz deniz kokusunu…
Kuşları, yerlerini gündüz kuşlarına bırakan gece kuşlarının telaşlı uçuşlarını, martı çığlıklarına karışan serçe seslerini, uzaklardan bir yerlerden bu sesleri bastıran bülbül sesini, sabahı müjdeleyen horoz sesini

Kırmızı, turuncu kimi kez sarı
Açar kır çiçeği dağ bayır demez
Toprağın bağrında bekler baharı
Açar kır çiçeği dağ bayır demez

İncecik sapının ucunda açar

Yaz bitiyor,
Okullar açılacak,
Yavaş yavaş boşalır buralar.
İnsanlar gider.
Kalır geride,sınıf geçme hediyesi
Hayvanlar…..

Yaşama sitem

Nasılda benimsemişim rolümü
Öyle güzel oynuyorum ki
Her anını yaşıyorum
Gözyaşlarım bile gerçek

İnceden bedenine bir sancı girer
Ruhun daralır sıkışır yüreğin nefes alamazsın
El değmemiş gecelerinde daha bir artar acıların
Mevsimlerin hazan olur onun olmadığı zamanlarda

Özlemlerin, o hani içine hapsettiklerin

Sakın dokunma,

Göz pınarlarında
Birikmiş,
Gözyaşınım ben…

Uzandım yatağa
Gözümü diktim tavana
Tavanda bir çatlak
Büyüdü, büyüdü yol oldu
Bir tarafı açık deniz
Bir tarafı bomboş arazi