Oya Özpoyraz Şiirleri - Şair Oya Özpoyraz

SEVGİ
Seni seviyorum! Dünya’nın bu en güzel sözcüğü, bazılarının dilinden çağlayan gibi dökülürken bazılarının ise dudaklarına mühür vurulmuş gibi sımsıkı yüreklerinde gizlenir.
Duymaktan sonsuz haz alınan bu iki kelimeyi, neden başkalarından esirgerler bilemiyorum? Geçenlerde bir çift konuşurken kulak misafiri oldum, biri diğerine “ Beni sevdiğini biliyorum ama, hiç seni seviyorum demiyorsun, Oysa ben arada duymak istiyorum. “ diyerek sitem ediyordu….Diğeri ise kendisini sevdiğini anlatan başka sözcükler kullandığını, bu iki kelimenin ona olan sevgisini anlatmaya yetmeyeceğini söyleyerek savunma yapıyordu. Hangisi haklı bilemiyorum, bildiğim tek şey yaşamak için hava ve su kadar sevgiye de ihtiyacımız olduğu.
Evet doğadaki tüm canlılar gibi bizlerinde ihtiyacı sevgi. Hani daha ana karnında yumuşacık okşamalarla başlayan ve dünyaya geldiğimiz andan itibaren bizi sarmalayan sevgi.
Son yıllarda bu güzel duyguyu da yitirmeye başladık. Yaşanan ekonomik krizler, işsizlik, yolsuzluk ve zorunlu göçler nedeni ile manevi değerleri ortadan kaldırıp, maddi değerlerin peşinde koşan toplum haline geldik. Çocuklarımız hatta eşlerimiz bile sevginin ölçüsünü kendilerine alınan eşyalarla ölçer oldular. Sadece onlar mı? İş ve aş uğruna doğdukları değil de doydukları yerler de yaşamak zorunda kalan insanlar arasında, sonradan kurulan dostlukların temelinde de, ölçü aynı değil mi?
Kendi çocukluk günlerime dönüyorum, hani bir kişinin çalışıp tüm aileyi geçindirebildiği günlere O günlerde kolay değildi ama aile içinde oluşan sımsıcacık sevgi yumağı komşuların katkıları ile büyür, çocuklukta başlayan dostluklar, kendi seçtiğimiz okullar ve severek çalışılan işlerle yüreklerimizi doldururdu.

Ne bulursam okurum dedi, inanmadım...
Ta ki canıma okuyana kadar....

Bir Cuma öğlen vakti Aralık tı aylardan
Dünya ile tanıştın gözümün nuru oğlum
Yılın ilk karı yağmış geçmek zordu yollardan
Dünya ile tanıştın gözümün nuru oğlum

Yedin ilk tokadını attın ilk feryadını

Biliyor musun neden ışıldıyor gözlerim,
Aşkla yeni tanıştı benim yorgun yüreğim
Yazdığım her dizede seni anar sözlerim
Sevdayı senle tattı benim yorgun yüreğim

Bahar umudum bitmiş ben beklerken karakış

Toparlan gidiyoruz
Bugünün gemisiyle
Dünün limanından
Yarınlara

Toparlan gidiyoruz.

Yarındı adı
Umutlarla, hayallerle yüklü yarın
Bir gün, gün olacağından habersiz
Belki de umarsız,
Genç kız misali, alımlı
Yürekleri süslüyen yarın.

Küçüksu çayırı, çocukluğum
Mısır kazanları dizi dizi…
Dönmedolaplar, salıncaklar
Kimi yere yakın, kimi yerden yüksek
Çocuk çığlıkları sarmış her yanı
Simitçi, baloncu,

Düşümdeydin....
Düşümdeydin dün gece,
Bir dağ başı ve sen
Elinde saz
Saz inliyor
Dağ dinliyordu…..

Yazık dedi adam
Bu erik ağacı iflah olmaz
Vermez meyve bu yıl
Erken açtı çiçeği
Kandı yalancı bahara
Baktım

İçimde bir yerlerde bir ateş
Öylece duruyor
Yağmur yağarsa, sönüp gidecek
Rüzgar çıkarsa,alevlenecek.

Bir papatya bulmalıyım acilen