Oya Özpoyraz Şiirleri - Şair Oya Özpoyraz

Ne zaman bir şeyler yazmaya kalksam
Kalem seni yazıyor
Ağacı anlatmak istiyorum mesela
Yeşil dememe kalmıyor
Kalem almış başını gitmiş
Bakışlarını anlatıyor

Sardunyaları bilirmisin,
Hani arsız derler
Hani bir dal kopar
Daldır tutsun…

Hani o balkondan sarkar bazen,

Bilmezsin sevmeyi anlatma boşa
Sevgiyi anlatmak hiç kolay değil
Sanma yaşananlar gidiyor hoşa
Sevgiyi yaşatmak hiç kolay değil

Bazen bir menekşe boynunu büker

B eyaz ve siyah
E şsiz renkler senin
Ş ampiyonluk ve liderlik
İ stemek en doğal hakkım benim
K albimi verdim
T araftar oldum sana

Sen rüzgardın, ben deniz.
Sen estin, ben dalgalandım.
kıyılara vurdum, parçalandım.
Sen rüzgardın, ben ateş.
Sen estin,ben yandım.
Kor oldum, kül oldum, dağıldım.

Ey güzel İSTANBUL
Bir kez daha şükrettim dün gece Yaradan a
İyi ki sen de doğdum,sen de büyüdüm sen de yaşlanıyorum.
Dün akşam bir sahil gazinosunda güneşin batışını seyrettim
Bebek sırtlarından tüm ihtişamı ile veda etti güne güneş
Bebek dedim, Etiler yada Ulus demek gelmedi içimden

İstanbul’a ilk göçler esnasında gelmişti,
Sekiz kardeşten biriydi Gülsüm…
Önceleri ürkek çekingen,
Sonraları arkadaşım oluverdi..
Herkes okula gittiğinde,
Bir kilim üzerinde,

Sana İstanbul'u anlatayım dedim
Dönmedi dilim yetmedi kelimelerim
Oysa dün gece kıyısındayken denizin
Boğazın sularında oynaşıyordu renkleri
Şarkılarda hep o vardı
Kadehimde yudumlarken geceyi

İki şiş bir yumak iplik
Sana kazak örmeye başladım bugün
Sımsıkı sarsın ısıtsın bedenini
Başladım diyorum hala ilmek atıyorum
Bir iki üç derken gözlerin geliyor,takılıyor
Şaşırıyor tekrar başa dönüyorum

Ne zaman güneşin doğuşunu seyredecek olsam
yada bir deniz kıyısında yavaş yavaş gün geceye dursa,
gökyüzünde ay ister hilal ister dolunay olsa...
Deniz akseden ışıkların renkleri ile dalga dalga raks etse.....
Nereden çıktığı belli olmayan bir rüzgar
Birden boşanan yağmur