Yadırgamayı hiç yadırgadınız mı?
Nedir yadırgamak?
Sana benzemeyeni dışlamak mı?
Senin gibi düşünmeyeni küçümsemek mi?
Üstünlüğünün kendine ispatı mı?
Yadırgadığın şey sadece ‘’kendisidir’’ oysa
Ne zaman başladı bu ayrılık?
Adın yüreğimden silinip dilimde hissiz bir kelimeye ne zaman dönüştü?
Kalmamış aramızda ilk merhabanın sıcaklığına hatırlı bir veda bile, ne acı!
Birer sevgili bırakmışız mazide kendimizden, en çok kendimize yabancı.
Gerçek aşk başka türlü olmalıymış meğer.
Gerçek aşkın sonsuz olması gerekmezmiş,
Bugün, özlediğim dünüme, özlemle dün olacak yarınıma ağlıyorum.
Bugün sana, aşkımı, acımı hiç bitmeyecekmiş gibi yaşıyorum.
Bugün, sende var olduğuma tüm kalbimle inanmak istiyorum.
Bugün tüm umutları gönlüme buyur ediyorum.
BUNLARIN HEPSİNİ BUGÜN YAPIYORUM.
Ne seni ne beni eksilmiş hissetmiyorken.
Türküm.
Yeterince doğru ve çalışkan olduğumdan emin değilim
Ey Mehmet’im senin yanında ben ancak bir avareyim
Tüm zenginliğim Atam’ dan mirasyediliğim
Türküm.
Ne vakit gelsen aklıma, içim burkulur.
Neye, niye daralır yüreğim bilemem
Ne yokluğun, varlığının açtığı yaraya merhemdir
Ne varlığın, yokluğunun acısına teselli.
Ne senden vazgeçebiliyorum ne sensizlikten
Seni sevmek, aklın sayısız yolculuğa çıkmasıdır
Sahilden ayak izlerini silen denize inat durmadan yürümektir
Seni sevmek, yarattığın acıya bile aşkla bağlanmaktır
Şiirbaz sözcükler aramaktır seni anlatabilmek için
Saklambaç oynamasıdır duyguların, hep özlemin sobelendiği
Şekersiz içmeye çalışmak gibidir çayı,
Seni tanımak ateşim oldu bir kere
Varlığın cehennemlik yapacak,
Yokluğun cehennemin olacak
Dokunsam diri diri yanacağım,
Kaçsam için için
Sen olsan da olmasan da yanacağım madem
Her şey bir ihtimaldi.
Kış ortasında güneş açması,
Yaz ortasında yağmur yağması,
Dostun kalleş çıkması,
Düşmanın aman vermesi,
Yarına uyanmak bile bir ihtimaldi.
Sana anlatamadıklarımı da alır mısın yanına giderken?
Bende kalırlarsa ukde, sende kalırlarsa sessiz bir anlatı olacakları.
Aslında benim senle ne çok şey yaşayasım vardı.
Paylaşmaya hazır olduğum coşkularım, yerine seni koyacağım hayallerim,
Uğrunda vazgeçeceklerim, öznesi sen olacağın cümlelerim…
Denedik, ikimizde kim bilir neler verdik bu deneme uğrunda?
Aşk kendini yansıtan gözlere bakmayı sever,
kendine bakan suretin yüreğinde bulur kendini.
Biz aşık değildik belki yeterince.
Aşk dediğin;
hep yanlış kişiye kurduğunu yıkılınca anladığın bir hayal belki de.
Aşkı aşk yapan gerçek olamayacak kadar düşsel olması belki de.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!