Bir kez söylersem benim olamayacak,
Sahibini de bulamayan kimsesiz sözlerin acısı yatıyor içimdeki satırlarda...
Sanki hiç doğmayacak, hiç adı konamayacak bir cana gebelik hali bu...
Beklentiler;
Kendimizden değil hayattan,
Başkalarından olan beklentiler bir dağ gibi yükseliveriyordu önümüzde
Ve dağın dağa kavuşmazlığında uzak düşüyorduk birbirimizden.
İlgisiz eş, anlayışsız anne, despot patron, söz dinlemeyen çocuk, kırıcı arkadaş mutsuz ediyordu
Ve mutsuz oluyorduk.
Her sene yeni yıldan dileklerde bulunduktan sonra anladım ki
Aoslında gelecek olan hiçbir yeni yılın sipariş alıp getirdiği falan yok.
Bu yüzden yeni yılın kendisinden hiçbir talebim ve dileğim yok!
Benim beklentim yeni yıldan değil kendimden ve tüm sevdiklerimden.
Yeni yılın nasıl geçeceği bize bağlı.
Yaşamak için bana sen lazımken ilkin
Senin coğrafyanda bensizlik miydi her iklim?
Fizik kurallarına mı aykırıydı yoksa teninde tenim
Tüm sözlü ve yazılı aşk anlatımlarımda
Beni her defa senden ikmale bıraktığında
Kaç yanlış bir doğruyu götürüyordu söyle bana
Seni seviyorum be adam.
Ne zaman kızsam, ne zaman kırsan kalbimi,
Geceyi gözlerine taşıyan yıldızlara bakıyorum.
Bir bulut geçiyor ansızın göğümden, sevdanla ıslanıyorum.
Yanı başımda duruyorsun ben seni özlerken.
Ben bugün aşık oldum!
İremin kokusuydu teninde duyduğum
Cenneti vaat ediyordu bakışları
İlahi bir bağıştı ömrüme
Her sabaha onun için uyandım
Güneşten önce hep o doğdu günlerime
Hayat eskisi kadar toz pembe değil
İçimdeki çocuk büyümese de ağlıyor şimdi
Yüreğim durulmuş bir deniz misali
Kıyısından sevdiklerim bir bir kayboluyor şimdi
Sahip olduğumu sandığım ne varsa
Kumdan kaleler gibiymiş, yıkıldı gitti
Seni sevmenin hükmünde alınmadan verilmiş bir kararın,
Ayrılığın pençesine düştüğünden beri benliğim,
Kendime kalmadı hiç halim.
Günün geceye aykırılığı kadar aykırı ruhum bedenime.
Alışamıyorum sensiz kendime.
Alışamıyorum sensizliğe ama ne çare?
Günden güne daha bir arar oldum sözünü, sesini.
Adın günden güne dilimden gönlüme düşmekte.
Korkuyorum, uygunsuz bir hal alırım diye bu gidişle.
Olur olmaz anda seni düşlerken buluyorum kendimi.
Sıcaklığından içim ısınıyor farkındayım.
Adımı bile daha bir sever oldum senin sesinde.
Yazmak, kendi içinde azmaktır;
İçinde hiç durmadan konuşan iç sesine uyup, beyaz bir sayfada yarattığın hayal aleminde deli dolu aşklar yaşamaktır, öfkeni kusmaktır, nefretini haykırmaktır, bastırmak istemediğin tüm isyanları çıkarmaktır.
Yazmak, kendi içinde azalmaktır;
Kimseye diyemeyeceklerini, kimseye emanet edemeyeceklerini, sineye çektiklerini bir bir dizdiğin satırların yalnızlığını yüzüne vurmasıdır. Sesine kulak verecek can olmadığında yani kelamına can verecek kaleme sarılmaktır.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!