Anne olmak
bir gözün gerçeklere bakarken
bir gözünle hayallere dalmaktır
Anne olmak
yumuşacık tuttuğun kalbinle
her sıkıntıya dağ gibi durmaktır
Sözden çok mana ararken o seste
Anladım ki mana mühürlenmiş göğüste
Yüreğime konsa derken elimdeki güldeste
Anladım ki o bülbül zemheri bir kafeste
Ahirimi ararken ben o nefeste
Sen şimdi kaç git benden
Sesini, izini kaybettirecek kadar uzaklara git
Düşlerim düşsün gönlümün sen yakasından
Kıyısı olmayan denizlerin orta yerine bırak beni
Sen şimdi kaç git benden
Gördüğüm her şey farklı, duyduğum her ses yeni
Oysa hepsi bildiğim şeylerdi, şimdi milad kadar eski
Bir yabancı hal sardı ruhumun her yanını
Bir yabancılık ki gönlüm sanki hep aşinaydı
Sayılmaz bir vakitte açınca gözlerimi
Anladım ki tüm ömrüm koca bir uykudaydı
Affet dediğinde çok geçti,
Afetim olmuştun artık
Yüreğimi kurtaramadım sevda enkazımdan
İkimizin de bildiğini sustuğun anlarda
Her saniye bir sen ölürdü karşımda
Her saniye bir ben ölürdü içimde
Geç kalmış bir veda borçluyum sana yüreğimden.
Yarım kalmış bir kitap gibi yaşadığımıza hiç değilse bir son söz yazmak gerek.
Kim bilir kaç anımız kaldı en heyecanlı yerinde?
Kaç kez tamamlanmayı bekledik devrik cümlelerde?
Kaç kez yanlış anladık birbirimizi imla hatalarında?
Kendi romanımızın kahramanı olmak isterken,
Bir kadın ağladı
Herkesin ortasında,
Kimse görmedi.
O görünen yaşlarını çoktan tüketmişti.
Çok sevmişti sevdiklerini.
Sevdikçe ağlamayı öğrendi.
Ne kadar kırılsam sana, ne kadar vazgeçsem senden,
Dilimden düşürsem de adını, bildiğim tek yar yine sensin işte.
Ne kadar eksik kalan yanım varsa sende,
Ne kadar eksik bıraktıysam seni kendimde,
Ne kadar dilediysem de keşke başka türlü olsaydı diye,
Bildiğim tek yar yine sensin.
Önce…
Tütün rengi gözlerini içime çekip,
Ellerimde sakladım gül kokulu tenini
Yokluğunu alıp her gece koynuma
Seninle bezedim geceleri
Yandı içim hem ne yandı
Ne acı bitti demek başlamadan,
Yaşayamadan bir sevdaya ayrılık biçmek…
Oysa,
Ben seni çok sevdim sevgili…
Sen, yeknesak ömrümde beklediğim o tatlı baharın tezahürü idin.
Saçımın bir teline bile dokunamadan geçen tatlı bahar yelleri,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!