Otuzdan Sonra Şiiri - Servet Erbaş

Eles meclisinde,toplandık orda.
Bedene sıkışmış,can kuşum darda.
Hidayeti verdin otuzdan sonra.
Onca yılım zayi,oldu bak hebâ.

Dışardan bakanlar bilemezdiki.
Hadi bil bakalım,dinim nedirki?
Herhâl Hıristiyan,yahudi belki.
Putperest,Ateist,kominist görki.

Bakınca Müslüman,bana kim derki?
Ne namaz,Ne abdest,oruç nerdeki?
Eğer bayan isen,başını ört ki.
Bu Allah'ın emri,kulun değil ki.

Tek dişli batıya,hayran olmuşum.
Kendi mezarımı,kendim kazmışım.
Giyimle kuşamla,olduk sanmışım.
İçkiyle kadınla,nasıl azmışım?

Ne okulda gördük,ne evde gördük.
Herşey ortadaydı,ama biz kördük.
Binayı yalanın,üstüne kurduk.
Şeytanla bir olup,Mümine vurduk.

Edebi hayayı,yerlere serdik.
Ulu orta hergün,zina ederdik.
Müslümanın derdik,içki içerdik.
Allah'tan korkmadan,çok oruç yerdik.

Yok idi hayatın,derdi çilesi.
En büyük problem,kız meselesi.
Olmuştuk iblisin,sadık kölesi.
Kurtuluş nerdeydi? neydi çaresi?

Keşke olmasaydı,bunlar başımda.
Israr eder şeytan,hergün peşimde.
Bilseydim dinimi,küçük yaşımda.
İman ateş olup,yansa döşümde.

Geçmişin kartopu,bugün çığ oldu.
Açık saçık kızlar,sokaklar doldu.
Ana Baba pişman,saçını yoldu.
Aydınlık beklerken,bak gece oldu.

Yaptığın her işte çok samimi ol.
Kurtarmaz imanı,ne sağ nede sol.
Allah'ın son dini,İslamdır tek yol.
Rasulüne Ümmet,Allah'a kul ol.