18.07.1964 Kırşehir- Mucur
Adel, adlı öğrencim pek sinirli de değil,
Hemen her düşüncede ediliyoruz rezil,
Kıra kıra öğrenir, çünkü masrafı bizden,
Kırma eylemini bıkmışız engellemekten,
Dolaplarımız dâhil defalarca kırılmış,
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta