18.07.1964 Kırşehir- Mucur
İnsan denilen türüm bilim adı altında,
Otizmli çocuklarsa ağlama yarışında…
Sessizlik duraklarken yanlış üstüne yanlış,
DNA’m tek başına kendi kendine alkış…
Oynarken genlerimle incitir yüreğimi,
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta