18.07.1964 Kırşehir- Mucur
Ümitsizlik sis gibi kerahat vakitleri,
Otistik çocuk ağlarken yıkar yürekleri…
Her bir emek tükenmiş yoğun kargaşalarla,
Bencil düşünceler var yanlış anlayışlarla…
İlerleyemedik mi istenilen şekilde?
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta