18.07.1964 Kırşehir- Mucur
Vardım hoşgörü ile elimde kâğıt kalem,
Rab rızasıyla dolu tebessüm düşünmem,
Hiç çıkmasın diye en azından kargaşa,
Hapşıran kişiye diyebilmede çok yaşa!
Kalkmak da istemezler oturdukları yerden,
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta