18.07.1964 Kırşehir- Mucur
Ne garip çocuğum ki şahsım anlaşılmamış,
Kendi haline gibi yalnızlığa adanmış…
Farklılık, yeniliktir buna alışmak gerek,
Her çocuk için amaç hemen kabullenilmek…
Tükenmez dertlerimi getirebilsem dile,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta