Osman Öcal Şiirleri - Şair Osman Öcal

Düşmanımsın Hayat

Bir ehil âdemdim dönüp terk ettin,
Gülmedin şansıma çula döndürdün.
Zul ettin gençliği canıma yettin,
Zindanda çürüyen kula döndürdün.

Uyan Artık Gafletten

İslam dini buyurmuş; mümin mümine kardeş;
Kenetlensin yürekler, varlığınız bir olsun.
Hasleti perçinleyip, eşin dostunla paylaş;
Koparın zincirleri, iradeniz hür olsun.

Mayıslar Kutlu Bana

İçin için yandığım dilimden köze düşen,
Sen geçmişin aynası ey diyarı İstanbul!
Dile gelip söylese her bucağın her köşen,
Nice aşka cezbeydin gönül yâri İstanbul.

Osman Öcal Hocama Saygılarımla

O bir baş pehlivan er meydanında
Silahı kalemdir şevk ile yazar
Milli duyguları coşar kanında
Aşk yüklü kalbinden sevdası sızar

Size yakınım
Beni uzak diyarlarda sanmayın
İki adım kadar size yakınım
Ben sizi andıkça coşar dururum
Mızraba yakınım saza yakınım… Aşık gürkani

Vay Gönül (GÜLİSTAN- Yeni Nazım Önerisi)

Bir zamanlar, derdi dinmez, körkütüktün hey gönül!
Hep sorardın, her gecenden, yağsa gündüz mey gönül.

Kâh zarından, kâh yaşından, cemre düşmez güllere,

Yanıp Dayanacağım (ÜÇGEN-Yeni Nazım Önerisi)

Ey!
Aşkı
Öldürüp,
Diriltenim;

Anamın Beşiği Babamın Yurdu

Anamın beşiği babamın yurdu,
Canlandı anılar bir safa durdu.
Ovanın sümbülü yaylanın kurdu;
***Köyüm Akkuzulu şirinsin şirin,

İĞDİR(Gülce Buluşma) Türkmenistan Derlemesi

Zaman eski zaman anlatır Koca,
Eli Türkmen eli, duruşu hanca.
Salır adlı bir koç yiğit var idi,
Bükerdi bileğin yiğidin onca.

Tuyuğ (Turk-Dili-ve-Ed.Grubu)

Kimsenin has bahçesinden girmedik
Haydi, girdiysek de bir gül dermedik
Ektiğim al güllerim hiç solmasın
Aşk yüzünden mutlu bir gün görmedik... Seyit Kılıç