Bu sabah gözlerimde iki satır gözyaşı;
Sevda koca bir ufuk, bilinmez sonu başı.
O yardır ki sevilir, belki her şeyden fazla;
Bakılır gözlerine en dayanılmaz hazla.
Gözlerimin içine bakınma derin derin;
Olmadık hülyalara dalar giderim
Gözlerin uğruna oldum esirin
Güzel gözlerine kurban olduğum.
Gözlerin dünyama bin ışık saçar
Karanlık gecelerin sessizliğinde,
Dünyadan habersiz seni düşüdüm.
Geceler sandığım gündüzlerimde;
Ben yalnız senin gözlerini düşündüm.
.....
Bilinmedik bir yanın vardı beni buralarda kalmaya mecbur eden;
Bir de gülümseme ânın vardı; her gülüşünde
Beni mecnun eden...
Ve işte geldim...
Avuçlarıma Yağmur çiselerken yazıyorum bunları.
Kulaklarım güneşte, gözüm rüzgârda.
Birazdan yarar sessizliğimi rüzgâr…
Ve düğümlenir boğazıma ayrılıklar;
Memleket hasreti çeken çocuklar…
Dedim; 'güzel ismini söyle bana'
Dedi; adım lalezar-ı gir yan’dır.
Dedim; kimdir seni her dem ağlatan?
Dedi; onun adı âşık Osman’dır.
Dedim; gözün sarhoş eder insanı;
Eylül koydum adını...
Yalnızlığımdı gözlerindeki
Ve ellerindeydi unudum...
Yol olmalıydın sözlerime
Dost olmalıydın
Can olmalıydın ömrüme...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!