İnan ki umutlarım hep sende,
Ak günlere filiz verdin çocuğum.
Biz halk için,hak mücadelesi verirken,
Çok,çok yorulduk çocuğum.
Sen acı çektiğimizi sorma,
Büyüdükçe öğreneceksin.
Bir dünya, pir dünya,
Döner kendi kendine, sanki Mevlâna.
Dönerken içinde, dönenlerle beraber,
Ne dertler, ne çileler, sevinçlerle beraber,
İşte ben onlardan biri,
Ağır bir yükle yorgun,
Bülbül, sana layık mı? yılanla arkadaşlık,
Sende çok cevherler var kimseye dert yanmadık.
Hür olarak gürleyip özgürce yaşamıştık,
Şimdi çıkmıyor sesin bu işe şaşa kaldık.
Ötüşün eksildi, gözlerinden yaşlar akar,
Matem tuttum aşkımıza, gönül yarasıdır bu.
Cananımla canım dertte, derdin acısıdır bu.
Çeşmelere misal olan, benim gözlerimdir bu.
Tenim soluyor aşkımdan, ölüm çağrısıdır bu.
Baharım güneşim zindan, sebebi bendeki o.
Tabiat kadar sesiz, bir yelle sallanırım.
Kahır edici yükle, hergün ölüm ararım.
Sabrım çok tükendi, fayda vermez kararım.
Dıştan güler gibiyim, içime kan yığarım.
Şahsiyet değiştirip, başka bir kaba girsem,
İrade insan aklı, çalışırsa düzenli,
Düşünce idrak ile, kurar sağlam temeli.
Azimli çalışmalar, yükseltir memleketi,
Yılmamak prensip, çalışmak parolan olsun.
Memlekete bilginin, hamuruyum demezsen,
Güzelin canı canım, ilacı bendedir.
Mum gibi eriyen, sevdalı kul benemdir.
Dertleşip ağlayan, perişan avarendir.
Sen yanma güzelim, yanan inan benemdir.
Sevimli ol güzel, güller açsın yüzünde.
Ötme bülbül acı, acı,
İçim ezik merhamet et.
Gül dalında değil misin?
Neden feryat edersn?
Bu memleket senin,
Uç, uçabildiğin kadar uzaklara,
Düşünürüm kayıp olan hayallere,
Tatlı güzel günlerim düşmez dillere,
Bu gençlik çağımızda yazık bizlere,
Göz yaşı zarardır içteki hislere.
Hayatı yaşamak, kazanmak çok zordur,
Düşünmek, sonu bildiğime düşmektir,
Sersem olan kimseye bu bir alettir.
Ah dedirten bizlere dert ve kederdir.
Derin düşünmek iyi haber değildir.
Düşünmek, doğru ile süslenir ise,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!