Bitirdiğim yerden başlarım her dönüşümde
ölüme-elime bakar anlarım, neredeyim.
Başladığım yerde bitiririm her dönüşümde
ölümü-dilime bakın anlayın, neredeyim.
Nasıl ince, ellerin, parmakların
Coşkuyla ağırlığını kavrarken yaşamın,
Nasıl katı, nasıl soğuk, kurşunların
Sessiz ve dingin dünyanda yaşaman için.
Orada mısın?
Kaç kez çıktı ay, indi.
Uzakta şimdi.
Sarardı yaprak, kurudu dal
seni görmeyeli.
Uzaktasın şimdi.
Bütün ışıklara karşı geldi
yaktığın bu mum
Neyin nereden nereye geçişiydi
aktığım o mum
Bir aydınlık geçit, bir kedi
sakladığım o kurum
Giderken dalgaların ardından baktım sana yıllardan sonra
Hiçbir şey eskimemiş
Her şey yepyeni
Olabilir mi?
Ne çok duygu yaşanıp geçmiş
Buradayım:
uyurum belki bir gün.
Belki bitiririm bir gün
delik deşik kozamı
dökülüp gitmeden bütün dut yaprakları
Birine adanmanın,
Kendi hayatımdan kaçmanın bir yolu olduğunu anladım..
Kendimi düşünmekten çok daha kolaydı,
Başka birinin mutsuzluğunu düşünmek ve mutlu etmeye çabalamak..
Uzun yıllar boyu.
Yağmur yavaşlayınca
hızlanır mı açışı
çiçeklerimin-
çilelerimin
azalır mı acısı
duraksayınca
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!