Aklaşan grilikte duruyorum -
yeşilleşen mavilik
kararan saydamlık
azalan tirşe:
o mor
hiç olmadı
Şimdi gelecek
Sana bahar yeniden:
Bırak, bilme, ne—
Ne bil, ne bilme:
Gelsin hepsi yeniden
Sen bilmeden, hiç…
Yuvarlanarak geçtim buradan:
Görmediniz.
Güneş bile yumdu gözlerini
Kapattı kulaklarını
İşitmedi
Sözlerimi.
Gidiyorsun:
Bütün ışıklarımı göndersem seninle
Aydınlanır mısın?
Gidiyorsun:
Bütün sevinçlerimi göndersem seninle
Mutlanır mısın?
Şimdi, dinginlik:
Olmamış da olsaydın
Vardın gene de—
Artık huzur:
Oldun ve oldun gene:
Varsın, burada.
Yaşam, yitim acısıdır.
Yaşamak, yitirmenin
acısını çekmektir.
Ölüm yitmekse,
yaşamda yitirmektir.
I
Neyiz ki biz?
İlk ışınları görünüce güneşin, Kaparız tepenin gözkapaklarını-
Çam değiliz ki kollarımız açık,
Ürpererek karşılayalım donuk ışığı.
Geri getirecek misin güneşlerini?
Donuk gözlerim özlüyor seni.
Ne yaparım ki güneşsiz, sensiz?
Kopuk köklerim bekliyor seni.
Geri getirecek misin ellerimi?
Gelip geçici, geçip gidici değil mi
Herşey - horoz ötüşü
Çocuk gülüşü, deniz kıpırtısı:
Herşey--- sen ve ben
Gelip geçmedik, geçip gitmiyor muyuz?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!