Niye gülüyorum?
Sorunsuz olduğumu
Düşündüğüm için mi,
Ya da güldüğüm için mi
Sorunsuz görünüyorum?
O zaman palyaçolara ne demeli?
Uyuyordum,
Bir el tuttu beni.
Bir rüyaya açtım gözlerimi,
Nefes nefese,
Tersine bir dünya.
Baştan uyumak seni
Gerçek kılıyordu geceyi.
Sarıldım karanlığa gözlerimle,
Sayıkladım, uyandığımı sandın.
Rüyalarım belki yalandı.
O’nun elleri vardı
Mektubunun üstünde
Uzaklardan gelmişti ama
İçi hala sıcaktı
Üzerinde ismi, içinde kendisi,
O bilmiyordu,
Dün güldürürken pot kırdı
Rengarenk bir adam
Biz de gözyaşlarına bakıp güldük
Utana sıkıla.
Anlam da, anlamsızlıkta
O akşam ordaydı.
Anlamsızlıklar verir anlama şeklini
Hayat sebeplendirir.
Ölüm yükler hayata anlamını
İnsan şekillendirir.
Bi liram vardı kesemde
Çocukluğumdan bu yana
Kah elimde, kah cebimde
Atarım havaya kah yazı, kah tura.
Bir saatim vardı kolumda adı “Yalan”
...ve hayat coştu
Çözüm dünyaya geldi.
Zaman çözümün çiçeklerini
Baharla insanların kalbine serpti.
Saklı kalan çirkinlikler
Acıya ve kendi esaretlerine
Seni benle topladık
Aşk etti.
Aldık onu kendisiyle çarptık
Karasevda çıktı.
Zamana böldük sonucu
Tutku oldu.
Nasıl anlatırsın özlediğini,
Hangi kelimeleri özlersin
Ve hangi kelimeler ihanet etmez sana?
Sevmeyi, hadi onu bırak
Engelleyebilir misin sevilmeyi?
Peki hiç bir şey olmamışçasına
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!