Gözlerimi yatırmışım uzaklara
Hayaller kuruyorum bir bardak şarapla
Resmin sessiz, sakin, solmuş, konuşmuyor inatla
Bir bardak şarap şahit yalnızlığıma.
Bir mum ışığı içimdeki yara
Adresler var aklımda
Her yol başka bir ben
Yollar biter, adresler bulunur,
Kapılar çalınır, içerde yeni yollar.
Bir siluet var aklımda
Duruyordu.
Bir an için durdu.
„Niçin durdun? “ dedim.
„Durmaktan yoruldum.“ dedi.
Durdum kaldım öyle.
Ceviz kabuğu elleri vardı,
gözleri denizden,
teni gökyüzünden,
parmaklarıysa ağaçtandı.
Dokununca kayboluverdi bütün sihir;
Karamsar
Her şafak gündüze işaret değildir,
Gündüzlerde karanlık olur yerince
Horoz sesleri değil de,
Bir avuç ışık dolu
Kulaklarımı yitirmişsem eğer
bilki onların yerinde şarkılar var şimdi
bizi hikaye eden,
aşk makamına yazılmış,
gülüşlerden söz eden...
İnanmadıklarını söyle bana!
Tanrı mı, yalanlar mı?
Ayrılığa da inanır mısın?
İnanmadığına da inanırsın o zaman
Seni içine hapseden ayrılık
Gelip kapına dayandığı zaman.
Aynada şizofrenim,
Konuştuğumda deli...
Gölgemin ayakları yere basmaz
Tuhaf değil ama garip.
Bir elimde oyuncak,
Bir yer olmalı içimde
orada olmalıyım ben
içimde uzak bir ben
uzakta daha uzak bir ben.
Tanımadığım bana ait yüzler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!