sevmeyle başlayan her bir ömrün bir bitişi var
ki her satırına bir yazı yazabilsem
her cümlem sevgiyle başlardı
Küçügüm daha çok
daha çok Küçügüm.
Önce gözlerini gördüm
çapkın bakışlarını
uzun uzun izledim seni
yoksa görmedın mi
bir tuhaflık vardı sende
Yıllar önceydi
küçük bi kazaydı o zamanlar
kim bilebilirdi acısının
yıllar sonra çıkacagını
daha ötelerde patlamıştı
bir küçük kareye sıgdırmak mı
yoksa
daire içine alıp sarmalamak mı
çözümsüz çözümlere ulaşmak mı
acı çekip yalvarmak mı
ölümü ölmeden arzulamak mı
kimleri gömdü bu yürek
kimleri unuttu.
sende unutulacaksın
adınla dahi anılmayacaksın.
gözlerımden akıyorsa yaş
sensizlikte yüregime basıyorsam taş
geçmişi silemiyorsam
seni senle yaşıyorsam hata bende mi
seni sensizlikte unutamadıysam
yıkın duvarları
ne han kalsın nede hancı
sokak aralarında sevişsin aşıklar
gerginlige gerek yok
bunlar normal tabiat olayları
Soguk kış gecesıydı
senden ayrıldıgım gün
kar yagıyordu üzerime
otobüsle seni yolcu ederken
ben ayrılıkların şairi
sen ayrılıkların kadını
son kurbanın benmıyım senın
bende sana yenildim
tek derdımdi sevgin
Gidiyorum...
avuçlarımda bi kaç göz yaşın
cebimde tel tel saçların
aklımda silinmeyen hatıraların
beden yol alırken; kalbimse seninle
gök kubbeyi söksem
yere indirsem.
yıldızlarla sevişsem
sabahlara kadar
ay dede sırdaşım olsa
sevgimi anlatsam ona
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!