Yeni bır sayfa açtım hayatımda
yine dertlerimi yazıyorum
Bu hayatın mayınlı yolunda
Yeni bir sefere çıkıyorum
belki bır ömür dü sana feda ettigim
belkiii
gözlerımdi sana hediye ettigim
adına şiirler yazdıgım
gönlumde
yer verdıgım sendın
kara bır kış gunuydu
özlemle tutuşan ellerimiz ayrılıyordu
rüzgar vucudumuzun her noktasında
bagırırcasına yalvarıyordu
gök kubbe yarılmıştı sankı
ölüm sessizligi çökmüştü kalamış sahiline
Yırtıyorum geceyi
Günü Günden ayırıyorum
umutlarımı ekiyorum sabaha
Göz yaşı dökmek yakışırmıydı bana
Gece yarılarında uykumun kaçmasıyla
Oturup sigaramı elime aldıgım da
bardaktaki son çayı yudumladıgım da
son lokmam kursagımdan geçtiginde
seni hatırlarım
odama geçip yattıgım da
Kapanmış kapılar arkasına
saklanmış acılar.
ve her çaldıgında kapıyı
ben Kim o demiyorum
açmıyorum kapıyı
akşamlar yılgın ben yorgun
bir yitik meyhane kapısının önünde
söz vermişligimi unutarak girdim içeriye
bir duble rakı istedım sadece.
unutup unutup seni
yazan mı önemli şiiri
yoksa yazdıran mı
anlamsız kelımeler yan yana gelınce
senı anlatır sadece
isimsizim
yavaş adımlarla ilerliyorum
istanbulun karanlık sokaklarında
istemeden görüyor gözlerim
birbine sıgınmış sokak çocuklarını
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!