ellerine dokunmuyorum artık
sevgiyle bakmıyorum yüzüne
adını anmıyorum uyangıgımda
ter içindeyken
bagırmıyorum
Saçların dökülsün ömrüme
Gözlerin hançer gibi saplansın yüregime
Gitme kal..
Kokun dolsun içime
geç kaldım hayata
tutanamıyorum şimdi
her tutundugum dal kırılıyor sanki
bedenım yanıyor kavruluyorum
sessiz sedasız terkederken istanbulu
bir gözyaşım kaldı denize düşen
birde karşı kıyıda bıraktıgım sen
Nerdesın nerdesın..
Gene sis bulutu gıbı dagılıp gıttın gecemın karanlıgından
Dagınık saçların kaldı rüzgarın gerisinde
Birde giderken rüzgara bıraktıgın mendilin...
bugun mutluluk varsa avuçlarımda
limana gemıler yanaşmişsa
ve her sevgilinin gözleri sevdigine bakıyorsa
mutludur dört bir yanım
gözlerden yaşlar silinmişse sonsuza denk
askerden geleli daha iki gün oldu
daha yüzüne doymadım
hasret gideremedim
canım sevdigim diyemedim
her şeyi hesaplamıştım
dörtyüz elli günde.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!