Onur Bilge Şiirleri - Şair Onur Bilge

Yıldız süpürüyor her sabah, güneş
Çalımla geçiyor, yerin önünden.
Gece, sevgisizlik; aşkıma, gün eş...
Nasıl benzer, ısı, ışık yönünden!

Camı camekânı indirir, yere!
Art arda flaşlar patlar, aldırmaz.
Gözü dönmüş, sinirlenmiş, bir kere
Kırar, döker, geçer, alıp kaldırmaz!

Konuşamıyorsun, bari dinlesen...
Benden sana doğru şiirdir esen.
Bir duysan gönlünde, bir duyabilsen
Mecnun’u sollayıp, geçmez misin sen!

Görür görmez sevdik birbirimizi...
Alacak olursa Hak, birimizi
Yan yana kazsınlar ki kabrimizi
Mahşere kadar hiç ayrılmayalım!

Özlemek; şiddetle görmek istemek...
Ben seni bundan da fazla özledim!
Bildiğim her duygu az gelir, demek
Aralıksız, her an yürek közledim!

Biter sanal âlem; yalan, anılar…
Evren gerçek değil; konmuş, tanılar.
Yaşasak da aynı, yaşamasak da...
Düşün, hisset yeter; aynı sanılar…

Dondurdu, kutbundan esen nefesin
Sen üşüdün, ben buz tuttum, sevgisiz!
Şimdi ben nerdeyim, sen neredesin?
Biz nasıl yaşarız aşksız, ilgisiz?

Paha biçilmeyen bir tablo gibi
Gözlerimi yordun, seyrettirmekten.
Görüntüyü kesen bir kablo gibi
Bıkmadın, dünyamı setrettirmekten.

Taşlarla sevişen balıklar susar
Damlacıklar susar, ışıklar susar.
Mahkeme kurulur, aşk yargılanır
Avukat konuşmaz, tanıklar susar.

Dünya, sona doğru zaman sarıyor
Yelkovan dönüyor, akrep dönüyor…
Yollar Sana doğru, Sana varıyor! ..
Yıldızlar sönüyor, güneş sönüyor…