Ruhtan ibaretsin ey toprak oğlu, adem soyu,
Ne varsa topladın kucağına, nefsin dipsiz kuyu,
Hani babanın biriktirdikleri, kaldı mı dedenin toyu,
Gönül kırar, uslanmaz. insanlığın doyumsuzdur huyu.
Aslına dönme vaktin yakındır, buldun mu yolu,
Toprak gelip, gittiğin, boşa mağrursun Allah kulu,
Elest gününde uyanıktı ruhlar, doğduğunda uykulu,
Yeniden uyanışa kaç kaldı, rüyanın tabiri inan korkulu.
Sormaya neden çekinirsin bilenlerden bunu,
Oturup niye düşünmedin burada coşarken sonu,
Neden geldik, hepsi sıradan bir oluş ve yanış mı konu,
Rızayı bilene Cennet, Cehennem aynı, bilmeyene ver onu.
Kayıt Tarihi : 6.5.2017 11:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!