Yanımdayken bile sensizim;
sen gurbettesin, ben hasrette
bir türlü çözemedim;
beni bıraktın, aşk denilen büyük dertte
Hani? Aşk şarabından içmiştik;
Ben, sende yoksam,
ne yapsın bu can, hasta düşmüş bedende
öksüz kalan kuşlar, artık ötmez oldu,
bu solan bahçemde
Ta fecre kadar, seni andım,
Sen, solma gülüm;
toprağında, suyun gübren olayım.
Ömrüme, ömür katıp;
hayat dalına bağlanayım.
Beni adam gibi sev ki
sultanım olasın
gözlerinden kalbime
giden yolu bulasın
Aldığın her nefeste
Ufuk mu yanıyor, saçlarının telleri mi;
bir tatlı bahar serinliğinde?
Alev alev dudakların, gül goncası açıvermiş;
şu gelen akşamın gölgesinde.
Beni, sende gördüm;
gözlerinin, ta....derinliklerinde,
yeşillere bürünmüş, toprak ananın;
ıtır kokulu nefesinde
Doğa mı, senden almış, sen mi doğadan?
Düğüm düğüm olmuşum
bir türlü, çözülemiyorum
bir sen varken,içimde
sensizce,düşünemiyorum
Aşkı,sende tatmıştım
Öyle bir ateş,yaktın ki içimde
onu,söndüremezsin; yakıtı sevgindir
geçse de hasretle günlerim
sözümden döndüremezsin; ruhum senindir
Seni sevmekten,usanmaz bu gönül
Ne bir damla gözyaşım, ne seninle yaşadığım loş odam
teselli etmiyor artık beni
hiç terkedilmişliğe alışık olmayan,
eşyalar bile özlüyor, üzerlerindeki kokunu; bıraktığım seni
Yalan mıydı, bana ettiğin yeminler, verdiğin onca sözler?
Varsın, aşkınla harabolsun bu tenim, ne çıkar
Ben zaten canımı, sana adamadım mı?
Derman arayacaksa, kimseden bu nefis;
söyle, aşkına katlanamadı mı?
Şikayet etti mi ki hiç,Mecnun, Leylasından?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!