Önal Irgıt Şiirleri - Şair Önal Irgıt

Yağmur olup da,ne düşersin,
böyle peşime?
Sonra; geceleri,ıslak yorgan gibi,
çekerim üstüme

Ezelden beri,sırılsıklam,ben değil miyim,

Her dem, aklımı başımdan alıyor,
senin, o parlak tazeliğin
Kalbimi, bir yangın sarıyor,
söndüremiyorum, bir türlü alevini

Gökkuşağının, esrarına bürünmüş,

Dün gece yine başbaşaydık gönlümle;
ben sitemkar, o ağlamaklı
yokluğun paslı bir hançer gibi,,,
kalbimde duruyor saplı

Hasret çekmek çok zor;

Ruhum ve bedenim,
nedense, düşman kardeşler oldu birbirine,
sözümde, artık geçmiyor,
ne yapsam, bir türlü kendilerine

Biliyorum, bu böyle gitmez;

Felek, hançer gibi, seni sineme sapladı;
sök, sökebilirsen oradan
hicranla geçen, her bir günümü,
avut, avutabilirsen yılmadan

Sarhoş değilim, hasta hiç değil! ;

Bahçemde tüm güller soldu
Taze kalan,tek sensin
Anılarım deniz gibi
Sahile vuran,tek sensin

Arkana bakma,dalgalar

Derdin nedir,söyle bana
dermanın olayım
sen,bir gülsün,solma sakın
seninçün solayım

Aşkından,heder olup,

Kapkara,bir dumana dönüştü;
Saklanıyor,tüm hayalin,bulutlarda
Yağmur ol da,dökülüp saçıl;
Göreyim,füsunkar hayalini,her damlanda

Beni,ilk görüşümde,daha büyülemiştin;

Renkten renge giriyorsun,
günün parıldayan, altın tasında
etrafa meydan okuyorsun,
sanki, ilahi tacın var başında

Her masum çiçek soluyor,

Gül ol,sümbül ol,yeter ki seni;
yaban eller yolmasın
yansa da,sinende aşk ateşi;
dikkat et,figana dönmesin

Ben sende,sen bende değilsen;