Yarama neşter vurma, ey!
sevgilisonra,ruhumu incitir
ben Mecnun değilim,lakin;
beni benden alır,Mecnuna benzetir
O,buğulu gözlerine,her baktığımda
Yıllar ihtiyarladıkça,
sen ve ruhun, genç kalıyor bu arada
Ne eşin, ne menendin yoktur,
inan ki, şu riya dolu dünyada
Seninle kendimi buldum
dünya cenderesinde
Herşeyimi sana verdim
tüm sevgiler ötesinde
Sen varsın ya yanımda
vız gelir, yaşam çilesi de
Kalbim yangın yerine döndü,
gittiğin günden beri
Bu can, tende sensiz durmaz,
terkeder; dönmezsen geri,
Metruk, bir harabeye benzer;
Ruhumda,yaprak dökümü var
hislerim,gazellere karışıyor
Kalbimdeki,kanayan yaram
içimi,dışıma taşıyor
Bir sisli,hayal peşindeyim
Bilsem bana döneceksin
yollarına gül dökerim
gülün dikeni var dersen
kendimi paspas ederim
Hasretin susattı beni
Hasretinle,gönlüm alev alev;
lakin yangınım büyük; söndüremezsin
Gözyaşlarım,akar durur;
uğraşma,yağmurumu dindiremezsin
Hayalin mi,gölgen mi bilmem;
Yalnız benmiyim,
sevda denizinde boğulan?
Yalnız ben miyim,
Aşk mabedinden kovulan?
Yalnız ben miyim,
Bu gönül,kaç kalbe girdiyse de,
inan,sen gibi, hiç biri beni yakamadı
Vuslat pınarlarından,yudum yudum,seni içtim;
Lakin,bir türlü,ruhum kanamadı
Sense; artık, ne kapımı çalıyor,ne bir ses veriyorsun;
Ne zaman gökyüzüne baksam,
kara bulutlar, sanki kaş çatmış; geliyor üstümüze üstümüze
korkarım yağmur yerine, taş yağacak, tepemize tepemize
ceddimizin bıraktığı, asil Türk Milleti bu değildi;
Dönüp de, bir bakalım tarihimize
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!