Öyle bir sevdan,var ki içimde;
beni,benden alır,sen yapar
Küçücük,bir pınardım,şimdi,nehir oldum;
kolum,kanadım,tüm denizleri sarar
Böyle bir sevdaya,insan değil;
Gecenin sessizliği
sinsice çökerken içime
gölgeler uzayıp kısalır
girer başka biçime
Eşyanın benzi solmuş
Hasret dolu kalbimden,
bir türlü eksilmiyor acılar
ne yardan haber, ne teselli eden,
dost birileri var
Elem dolu geceleri,
Okşadıkça saçlarını,
aşk çanları, çalmaya başlar
Kalbe dolan arzular,
gelir, gözlerde parlar
Koklarken, gül tenini,
Gördüm ki,aşk çeşmesinden,içmiş;
Kanmış dudağın
Beni,kendine,bent ettin;
şimdi,çekiyor ocağın
Elimde çiçeklerle geldim
işte gönül kapına
bir aşk dilencisiyim;
seni senden dileniyorum
Kalbin başkasının olsa da;
Aşıklar pazarına girdim;
Belki, maşukumu,bulurum diye
Gözlerim,bikarar olur;
Aradığını,bulamaz niye?
Korkarım, şifa bulmaz bu yaram
çünkü,çok derinde
Bilirim, devası yarin gül goncası leblerinde
Aşka gem vurulur mu sandın
varsın,yaram kanasın
Yarimin, o kor dudakları
Aşk ateşten gömlektir
tutsak eder sonunda
dört duvar kar etmez
pranga durur boynumda
Ellere sözüm geçer
Bana bir daha gülme, ne, olur
kaş çatar gibi
sende, hiç güzel söz yok mu
aşkı fısıldar gibi?
öyle gül ki, ömrümün,
yazı, güzü gitsin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!