On İtaat Şiiri - Kağan İşçen

içimde ayrı bir iç var bütün içlerin dışında
senin dışında sandığın halbuki an be an içinde

öyle bir simetri ki aramızdaki kan kana can cana
tepeden tırnağa yalnızlıklayız büsbütün yan yana

baş başa verdim saç tellerinle tek tek yana yakıla
yanmayı iş bildim saçlarından umut ördüm düşe kalka

sağır ormanlar eskittim kör sular içtim dilsiz
kınına yalvaran bıçakların ucunda aşka aşkla sözsüz

is dolu sobanın yanışıydı yüreğimin hasretle susuşu
çıtırtısı ılıkça soluksuz dumanlı telaşı kuş uçuşu

gül zamanın anlamlandıramadığı bir boyutta üşüyorum
gül sesinin uzun sarı sıcağındaki sek yaza düşüyorum

gitmem gidemem senden pelte şefkatinden mahrum kalmağa
annesine yakın çocuklar gibi umarsızken uzağa en uzağa

tedirgin çamurlu yolların ayaklarımda bıraktığı tek yorumdun
sana ulaşamamanın kekre sızısında yanıtsız kalan tek sorumdun

sıradan alelade çalakalem ölümlerimle haşır neşirken şiir
yanağımdaki dudaklarında başladı yaşam korku keder sevinç sihir

yağmur kaygılarıyla geçti ömrüm kar korkularıyla kan uykulu
acımasız derin bir gecede gülüşüne tanık gidişinden tutuklu