Ölüm, ölüm, ölüm…
Neden hep ölüm?
Görüp de farkına var diye
Yaşadığın günün.
Her nefeste azalırken yavaş yavaş
Geçip gidiyor günün.
Bir gün, bir gün daha azalıyor ömrün.
Bil ki ölümü gülüm,
Gör bugünü, geleceği,
Mutluluğu, sonsuzluğu…
Aydınlansın bir anda yeryüzü.
Kayıt Tarihi : 12.2.2024 15:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!