ömür,
insanın arzuladığına hasret çekmesiyle gelip geçer.
ay batar, yıldız söner, mevsim sararır
sevdiğin elinden kayıp gider,
çiğer-paren yuvadan uçar,
gözunun nuru başka bir şehre taşınmıştır.
beden de artık yorulmuştur.
ancak bir buhurdan gibi yanıp duran yürek
baki ve sermedi bir aşka düşmeliki
aşku sevda da ebedi olsun.
Kayıt Tarihi : 29.9.2012 16:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Atila Yalçınkaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/09/29/omur-302.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!