Ağaç olsa kururdu..
Taş olsa kum olurdu.
Toprak olsa savrulurdu..
Ama insan bu sadece hayal oluyor perde perde....
Ömrü sökülüyor ciğerine çektiği her nefeste...
Kainat bu; ağaçlar bile omuz omuza....
Birtek insan gidiyor tek başına sonsuza...
Kayıt Tarihi : 16.10.2010 15:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!