Ömrü Kırmızı Şiiri - Hüseyin Elçi

Veysel Öngören’e

“şiir imajiner bir eylemdir” derdi
şiirde sözcük, sözcükte anlam kırmızı
ayağında çorap, göğsünde kravat
anılarından sızan sızılar kırmızı

akşam dörtte saat kırmızı
tabakta et, masada örtü
bardakta bira, kolunda tespih kırmızı
amma içerdi ha!

meyhanede çoğalan yalnızlığı
azalan dostlarına yakınlığı kırmızı
gözlerinin feri, bıyığının kırı
sararmış parmaklarında
ıslanmış sigara kırmızı

behçet’in, metin’in yangın acısı
arif’in yoldaşlığı kırmızı
sustuğunda yaraları
konuştuğunda öksürüğü kırmızı
güldüğünde gözleri
ağladığında gözyaşları kırmızı

“kentler de duyarlıdır” demişti
dilinde şarkısı, aklında sürgün çocukluğu
o dar küçelerdeki evler kırmızı
amma içerdi ha!
gecenin geç vakti gelen taksi kırmızı

yüzünün keder gülücükleri
daralan kahır uykuları kırmızı
sesinde dalga dalga gök gürültüsü
ölmeye yattığı inat kırmızı

vakt erişti, beden kırdı kalemini
“sanmayın ki bilmiyorum” dedi
alnında anıların ve acıların ağırlığı
gövdesine biçtiği kefen kırmızı

ömrünün vefasına savurdu küfürleri
hacikân’da bir mezar kırmızı

Şubat 2000/Antep